Cuma

62. Cuma Sûresi

(1) Göklerde ne varsa ve yerde ne varsa mukaddes padişah, aziz hakim Allah’ı tesbih etmektedir (2) O’nun ayetlerini onlara okuyan ve onları yücelten ve onlara Kitabı ve hikmeti öğreten, O ümmiler içinde kendilerinden olan bir elçi gönderendir, oysa onlar önceden açık bir sapıklık içinde idiler (3) ve kendilerine henüz katılmayan onlardan diğerlerine ve O azizdir, hakimdir (4) Bu Allah’ın dilediği kimseye vereceği lutfudur ve Allah büyük lutuf sahibidir (5) Tevrat yükletilenlerin sonra da onu taşımayanların durumu, kitaplar taşıyan eşeğin durumu gibidir, Allah’ın ayetlerini yalanlayan kavmin durumu ne kötüdür ve Allah zalimler topluluğunu doğru yola iletmez (6) De ki, ey yahudi olanlar, eğer insanlardan başka olarak Allah’ın dostları yalnız sizsiniz sanıyorsanız, eğer samimi(ler) iseniz, ölümü temenni edin (7) Ve ellerinin öne sürdükleri yüzünden asla temenni etmezler ve Allah zalimleri bilir (8) De ki, şüphesiz, sizin kendisinden kaçtığınız ölüm mutlaka sizi bulacaktır, sonra görünmeyeni ve görüneni bilen’e döndürüleceksiniz ve O size yapıyor(lar) olduğunuz şeyleri haber verecektir (9) Ey inanan(lar) kimseler, Cuma günü namaz için çağrıldığı(nız) zaman hemen Allah’ı anmağa koşun ve alışverişi bırakın, eğer bilirseniz bu sizin için daha hayırlıdır (10) Namazı kıldığınız zaman yeryüzüne dağılın ve Allah’ın lutfundan arayın ve Allah’ı çokça anın, umulur ki başarıya erersiniz (11) Bir ticaret veya eğlence gördükleri zaman dağılıp ona giderler ve seni ayakta bırakırlar, de ki, Allah’ın yanında bulunan, eğlenceden ve ticaretten hayırlıdır ve Allah rızık verenlerin en hayırlısıdır